συμποίμην

-μενος, ὁ, ΜΑ [ποιμήν]

(σχετικά με το ποίμνιο τής Εκκλησίας) πνευματικός ηγέτης μαζί με άλλον

μσν.

βόσκω το κοπάδι μου στο ίδιο μέρος με κάποιον άλλο.